W leczeniu hipercholesterolemii wykorzystywane są metody niefarmakologiczne (włączana jest dieta z niską zawartością tłuszczów, zalecane jest zwiększenie aktywności fizycznej oraz redukcja masy ciała, gdy jest ona zbyt wysoka) oraz metody farmakologiczne. Złotym standardem w prowadzeniu farmakoterapii hipercholesterolemii jest zastosowanie inhibitorów reduktazy HMG-CoA, czyli statyn. Jedną z silnie działających statyn, obniżającą stężenie cholesterolu frakcji LDL o 46–55% i redukującą ryzyko sercowo-naczyniowe (CV) pacjenta, jest rosuwastatyna. W Polsce można korzystać z preparatów zawierających tę substancję czynną w dawkach: 5, 10, 15, 20, 30 oraz 40 mg leku w jednej tabletce. Jest ona zazwyczaj bardzo dobrze tolerowana przez pacjentów. W naszym kraju dostępne są także preparaty złożone zawierające rosuwastatynę i inne substancje czynne w jednej tabletce (rosuwastatynę i ezetymib, rosuwastatynę i kwas acetylosalicylowy, rosuwastatynę i walsartan oraz rosuwastatynę łącznie z indapamidem i perindoprilem). Prowadzenie terapii zaburzeń lipidowych z wykorzystaniem rosuwastatyny jest korzystne, ponieważ w znaczący, pozytywny sposób wpływa na profil lipidowy pacjenta i redukuje jego ryzyko CV.

Hipercholesterolemia, czyli podwyższony poziom aterogennej frakcji cholesterolu związanej z lipoproteinami o niskiej gęstości (ang. low-denisty lipoproteins – LDL), jest bardzo często stwierdzana w Polsce. Obok nadciśnienia tętniczego (ang. hypertension – HT), zaburzeń gospodarki węglowodanowej, w tym stanu przedcukrzycowego (ang. prediabetes), cukrzycy (ang. diabetes mellitus – DM), palenia wyrobów tytoniowych, otyłości oraz małej aktywności fizycznej (ang. low physical activity – LPA) jest jednym z głównych czynników zwiększających całkowite ryzyko sercowo-naczyniowe (ang. cardiovascular – CV) pacjenta.